بازارچه مرزی باشماق

بازارچه‌های مرزی استان کردستان

از استان‌های مرزی کشور ایران با ۲۲۷ کیلومتر مرز با شمال عراق، سه بازارچه و یک مرز رسمی دارد و پیشتر پنج معبر کولبری با مجوز ورود ۷۵ قلم کالا نیز در امتداد این مرز فعال بوده‌است.

در استان کردستان چهار شهرستان مریوان، بانه، سروآباد و سقز با کشور عراق (منطقه اقلیم کردستان عراق) مرز دارند. دولت برای کمک به اشتغالزایی و کسب درآمد مرز نشینان معابری را برای ورود و خروج آن‌ها باز گذاشته و ساکنان این مناطق می‌توانند با حضور در این بازارچه‌ها و داد و ستد، کالاها زندگی و خانواده‌های خود را تأمین کنند.

وجود عواملی چون پیشینه مبادلات مرزی و حجم کالاهای مبادله شده در محدوده مرزی مریوان سبب گشت که از سال ۱۳۶۹ عملاً فعالیت اقتصادی از طریق مرز باشماق با کردستان عراق شروع شده و اولین بازارچه مرزی استان کردستان به فاصله تقریبی ۱۷ کیلومتر از شهر مریوان و در جوار روستای مرزی باشماق احداث شود. بازارچه مذکور تا اولین شهر مرزی استان سلیمانیه (شهر پینجوین) حدود ۶ کیلومتر و تا مرکز استان سلیمانیه (شهر سلیمانیه) حدود ۱۳۰ کیلومتر فاصله دارد. شروع کار بازارچه با مدیریت فرمانداری از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۸ بود و از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۳ مرز به صورت پیله وری اداره می‌شد و نماینده بازرگانی در بازارچه حضور داشت و در سال ۱۳۸۳ مرز باشماق به صورت رسمی آغاز به کار کرد.

در مجموع تحلیلی که از فعالیت بازارچه‌های مرزی استان کردستان می‌توان داشت، این است که این نقاط غیر از نقش بازرگانی خارجی که با شمال عراق داشته‌اند، همواره در ایجاد درآمد و اشتغال برای منطقه در بخش‌های مختلفی چون حمل و نقل و خدمات خصوصی و دولتی مؤثر بوده‌اند، به نحوی که گفته می‌شود نه تنها در سطوح داخلی بلکه برای کل کشور ایران نقش مثبت داشته‌اند و اثر مالی این بازارچه‌ها در حدی بوده که هر ساله درآمدهای قابل توجهی از طریق گمرکات و فرمانداری‌های مرزی وصول، به خزانه دولت واریز شده‌است.