حمل و نقل بین المللی بارناو
05
جولای

‌قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران

اهداف قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری

‌ماده ۱ )

به منظور تسریع در انجام امور زیربنایی، عمران و آبادانی رشد و توسعه اقتصادی، سرمایه‌گذاری و افزایش درآمد عمومی، ایجاد اشتغال‌ سالم و مولد، تنظیم بازار کار و کالا، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقه‌ای، تولید و صادرات کالاهای صنعتی و تبدیلی و ارائه خدمات عمومی، به‌دولت اجازه داده می‌شود مناطق ذیل را به عنوان مناطق آزاد تجاری و صنعتی بر اساس موازین قانونی و این قانون اداره نماید.

  • ‌منطقه آزاد جزیره کیش طبق نقشه پیوست
  • منطقه آزاد قشم حداکثر به وسعت سیصد کیلومتر مربع به هم پیوسته در ضلع شمال شرق جزیره در محدوده‌ای که هیئت وزیران تعیین‌ خواهد نمود
  • منطقه آزاد چابهار (‌ طبق نقشه پیوست )

‌تبصره ۱ )

مناطق آزاد از تسهیلات و امتیازات موضوع این قانون برخوردار خواهند بود.

‌تبصره ۲ )

محدوده آبی مجاور مناطق آزاد که قلمرو آن به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید، منحصراً در خصوص فعالیت‌های مربوط به سوخت‌رسانی کشتی ها از امتیازات این قانون برخوردار خواهد بود.

تبصره ۳ )

ایجاد مناطق جدید و تعیین محدوده آن ها بنا به پیشنهاد دولت و تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد بود.

‌ماده ۲ )

درآمد سازمان های مناطق آزاد صرفاً بایستی در چارچوب بودجه سالیانه که به تصویب هیئت وزیران می‌رسد هزینه گردد. کمک‌های سازمان‌جهت عمران و آبادانی سایر نواحی (‌با اولویت نواحی همجوار) صرفاً با تصویب هیئت دولت امکان‌پذیر بوده و هر گونه کمک دیگری تصرف غیر‌قانونی در اموال عمومی محسوب خواهد شد.

تعاریف قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری

‌ماده ۳ )

در قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری واژه‌های زیر به جای عبارت های مشروح مربوط به کار می‌رود.

‌کشور: کشور جمهوری اسلامی ایران

‌منطقه: منطقه آزاد تجاری – صنعتی

‌سازمان: سازمان هر منطقه آزاد تجاری – صنعتی

‌مجلس: مجلس شورای اسلامی

وظایف قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری

ماده ۴ )

هیئت وزیران مسئولیت موارد زیر را به عهده خواهد داشت :

  • تصویب آیین‌نامه‌ها و هماهنگ نمودن کلیه فعالیت های هر منطقه
  • تصویب اساسنامه سازمان و شرکت های تابعه
  • تصویب برنامه‌های عمرانی، فرهنگی، بودجه سالانه و عملکرد صورت های مالی سازمان‌های مناطق
  • تصویب مقررات امنیتی و انتظامی مناطق با تأیید فرماندهی کل قوا
  • اعمال نظارت عالیه بر فعالیت های مناطق

‌ماده ۵ )

هر منطقه توسط سازمانی که به صورت شرکت با شخصیت حقوقی مستقل تشکیل می‌گردد و سرمایه آن متعلق به دولت است اداره‌می‌شود. این شرکت ها و شرکت های وابسته از شمول قوانین و مقررات حاکم بر شرکت های دولتی و سایر مقررات عمومی دولت مستثنی بوده و منحصراً بر‌اساس این قانون و اساسنامه‌های مربوط اداره خواهد شد و در موارد پیش‌بینی‌نشده در این قانون و اساسنامه، تابع قانون تجارت خواهند بود.

‌ماده ۶ )

سازمان توسط هیئت مدیره متشکل از سه یا پنج نفر اداره خواهد شد. اعضاء هیئت مدیره توسط هیئت وزیران انتخاب خواهند شد. مدیر‌عامل سازمان که ریاست هیئت مدیره را به عهده خواهد داشت، به موجب حکم ریاست جمهوری و از میان اعضاء هیئت مدیره منصوب و بالاترین مقام‌اجرایی در زمینه‌های اقتصادی و زیربنایی منطقه می‌باشد.

انتخاب مدیر عامل و اعضای هیئت مدیره برای مدت سه سال بوده و انتخاب مجدد آنان‌ بلامانع است. عزل مدیر عامل و اعضاء هیئت مدیره با همان مراجع انتخاب‌کننده می‌باشد. هیئت وزیران مسئولیت و اختیار مجامع عمومی سازمان هر منطقه را به‌عهده دارد.

‌ماده ۷ )

سازمان هر منطقه مجاز است با تصویب هیئت وزیران نسبت به تشکیل شرکت های لازم که طبق موازین قانون تجارت تشکیل می‌شود، اقدام‌نماید.